Akdeniz bölgesi, tarım açısından en verimli topraklardır. Havaların geç soğuması, yumuşak kış koşulları bu bölgede tarımsal verimin artmasına neden olmaktadır. Genelde ekonomi tarıma dayalıdır. Bölgesel olarak tarımsal etkinlik çeşitlidir ve bunun nedeni, iç pazar kadar dış pazara da çalışılmasıdır.
Yetişen tarım ürünleri
Pamuk, yer fıstığı, susam, turunçgiller, muz, zeytin, incir, üzüm kıyı kesimlerinde yetişir. Antalya’da gelişmiş olan seracılık ve turfanda sebzeciliktir. Göller yöresi ve Teke’nin iç kesimlerinde iklim nedeni ile tarım farklılaşır. Burada daha çok tahıl ürünleri yetişir. Pamuk üretiminin %41’i, turunçgillerin %90’ı, muz üretiminin %100’ü, yer fıstığı üretiminin %90’ı, soya üretiminin %91’i, susamın %80’ni, gülün %100’ünü, anasonun %65’ini, karpuz üretiminin %29’u, sebzenin %26’sını, domatesin %22’si, üzümün %18’i, zeytinin %16’sı Akdeniz bölgesinde yetişmektedir. Pamuk; Bölgenin hemen her tarafında buğday yetişir. Çukurova’da pamuk ekilmeyen alanlarda da ekilir. Pirinç; Hatay’da Amik ovasında, Kahramanmaraş çevresinde ve Silifke civarında yetişir. Pamuk; Başta Çukurova olmak üzere diğer kıyı ovalarında yetiştirilir. Türkiye pamuk üretiminin yaklaşık %35’i bölgeden karşılanır. Tütün; Göller yöresinde ve Hatay çevresinde yetişir. Gül; özellikle Isparta ve Burdur çevresinde tarımı yapılmaktadır. Turunçgiller; Finike, Antalya, Alanya, Anamur, Silifke, Mersin ve Dörtyol da yetişir. Muz; Alanya ve Anamur çevresinde yetişir. Türkiye’de yetişen muzun tamamı bu bölgeden karşılanır. Haşhaş ve şekerpancarı; Göller yöresinde yetişir. Zeytin ve Üzüm; Kıyı şeridinin tamamında yetişir. Bölge ayrıca soya fasulyesi, yer fıstığı ve mısır üretiminde 1. sıradadır.
Seracılığın en yaygın olduğu bölge Akdeniz bölgesidir. Bölgede kış sıcaklığı sıfır derecenin altına düşmediği ve turfanda sebze, meyveciliğin gelişmesine neden olmuştur. Mersin ve Antalya kıyı şeridi turfanda sebzeciliğin en yaygın olduğu yerdir. Akdeniz bölgesi hayvancılık açısından çok gelişmemiştir. Sığır, koyun ve keçi Toroslar’da yaylalarda yetişir.