237
Korkma ! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Korkma ! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O, benim milletimin yıldızıdır, parlayacak,
O, benimdir; o, benim milletimindir ancak!
Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal,
Kahraman ırkıma bir gül!.. Ne bu şiddet, bu celal
Sana olmaz, dökülen kanlarımız sonra helal?
Hakkıdır, hakka tapan milletimin istiklal.
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın, bana zincir vuracakmış ? Şaşarım.
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam taşarım.
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar;
Benim iman dolu göğsüm gibi, serhaddim var.
Ulusun korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
“Medeniyet” dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş, yurduma alçakları uğratma sakın;
Siper et gövdeni dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana vadettiği günler Hakkın,
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri “toprak” diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Şen şehid oğlusun, incitme yazıktır atanı,
Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda,
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan şüheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da Huda,
Etmesin, tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden İlahi şudur ancak emeli.
Değmesin ma’bedimin göğsüne na-mahrem eli.
Bu ezanlar – ki şahadetleri dinin temeli (bilgi yelpazesi.net)
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.
O zaman vecd ile bin secde eder- varsa- taşım;
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır, ruh-u mücerred gibi yerden na’şım !
O zaman yükselerek, arşa değer, belki başı m!
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilali!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal!
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:
Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet.
Hakkıdır, Hakka tapan milletimin istiklal.
Mehmet Akif ERSOY
