11 Mart 1884 yılında Balıkesir Gönen’de doğmuştur. Türk edebiyatının en önemli yazarlarındandır ve Türkçülük akımını edebiyatta başlatması ile çok önemlidir. Türkçede sadeleşmenin savunucusu olarak pek çok eser vermiştir.
Ömer Seyfettin’in hayatı
Yüzbaşı Ömer şevki bey ile Fatma hanımın 4 çocuğundan biri olan Ömer Seyfettin, Gönende ilkokula başladı fakat babasının tayini ile İstanbul’a geldi. 1893 yılında baytar mektebine girdi, 1896 yılında mezun oldu. Daha sonra askeri idadiye girdi ve 1900 yılında buradan da mezun oldu. Mezun olduğunda Piyade asteğmeni olarak, Selanik’te bulunan Üçüncü orduya tayin edildi. 1906 yılında İzmir jandarma okuluna öğretmen oldu. Bu, kendi hayatında bir dönüm noktası olmuştur. Böylece edebiyat ve sanat insanları ile tanışmıştır. 1911 yılında Yeni Lisan adındaki ilk yazısı yayınlandı. Balkan savaşı nedeni ile Genç kalemler yazı heyetinin içinde olan Ömer Seyfettin ile birlikte dağıldılar. Ömer Seyfettin orduya çağrıldı, Yanya kuşatmasında esir düştü ve Nafliyon’da bir yıl kaldı. Bu esir düştüğü bir yıl boyunca sürekli okudu. Mehdi ve Hürriyet bayrakları gibi hikayeleri burada yazdı. 1913 yılında esir hayatı bitince ülkesine geri dönmüştür. Askerlikten ayrılarak, yazarlık ve öğretmenlik yapmaya başlamıştır. Türk Sözü dergisinde başyazar olmuş ve evlenmiştir. 1914 yılında Kabataş Sultanisinde öğretmenliğe başlamış ve ölünceye kadar bu görevde kalmıştır. 1920 yılında vefat etmiştir. 10 kitap ve 125 hikaye yazmıştır. Hikayeleri Yeni Mecmua, Şair, Donanma, Büyük Mecmua, Yeni Dünya; Diken gibi dergilerde, Vakit ve Zaman gibi gazetelerde yayınlanmıştır.
Ömer Seyfettin’in eserleri
Ashab-ı Kehfimiz, Efruz Bey, Yalnız Efe, Yarınki Turan Devleti, Acaba ne idi?, Acıklı bir hikaye, Aleko, And, Antiseptik, Aşk Dalgası, Apandisit, At, Ayın Takdiri; ay sonunda; Baharın Tesiri; Bahar ve Kelebekler, Balkon, Başını Vermeyen Şehit, Bekarlık Sultanlıktır, Beyaz lale, Beynamaz, Birdenbire sayılabilir.
