Canlı organizmalar ve cansız çevre unsurları arasında sürekli etkileşimin sözkonusu olduğu doğal ortamdır.Ekosistemin sözkonusu olduğu doğa kesitlerinde yaşam, sürekli bir enerji akışı ve besin döngüsü ile devam eder.Bunun sonucu olarak doğada oluşan farklılıkları , karşılıklı etkileşimleri inceleyen bilim dalına da ‘’ekoloji’’ denir.
Bir ekosistemin 4 temel bileşeni vardır:Üreticiler (ototroflar), tüketiciler (hetetroflar), ayrıştırıcılar (Saprotifler), doğal çevre.İlk 3 bileşen , 4. Bileşenin oluşturduğu cansız doğa içinde varlıklarını sürdüren canlı yaşamı kapsar.
Canlı ögelerin başında üreticiler yani bitkiler gelir.Tüketiciler grubuna ise hayvanlar dahildir.Bunlarda 1. Derece tüketiciler (otoburlar) ve 2. Derecede tüketiciler (etoburlar) olarak 2 gruba ayrılır.Canlı ögelerin son basamağı ayrıştırıcılardan (bakteri ve mantarlar) oluşur.Bunlar ölü parçalarını ayrıştırarak hayatlarını sürdürürler ve bu maddeleri canlıların yeniden kullanabilecekleri hale sokarlar.Ekosistemde madde ve enerji alışverişi , organizmalar arasındaki besin zinciri sayesinde olur.Besin zinciri sistemdeki canlılardan birinin diğerini besin olarak alması sonucu oluşur.
Doğal enerjiden faydalanarak üretilen maddeler, besin zinciri yoluyla diğer canlılara aktarılır böylece enerji akışı sağlanır.Enerji akışı 2 aşamada gerçekleşir.
1-Yeşil bitkilerin Güneş enerjisini fotosentez yoluyla kimyasal enerjiye çevirerek besinsel ürünlerde depolanması
2-Hayvanların bu bitkileri ve birbirlerini yiyerek gerekli enerjiyi sağlamasıdır.Bu durumda otoburlar, yeşil bitkileri yer ;organik maddeyi alır ve bir kısmını enerji şeklinde kullanır bir kısmını depolar.Etçiller (karnivorlar)otoburları ve birbirlerini yer; depolanmış organik maddeyi enerji üretimi , büyüme, gelişme için kullanır.
Besin zincirinin son halkasını parçalayıcılar(ayrıştırıcılar) tamamlar.Bunlar canlı artıklarını ayrıştırıp organik maddeleri, mineralleri toprağa geri gönderirler.Bu minerallerinde yeşil bitkiler tarafından kullanılmasıyla döngü devam eder.
