A harfi ile başlayan dini adlar listesi
ÂBAD
Şen, bayındır, Sonsuz gelecek zamanlar.
ABBAD
Allaha itaat ve ibadet eden, kulluğunu hakkıyla yerine getiren. Yasaklarından kaçınan.
ABD
Köle, hizmetçi, itaat edici. Kul. Sonuna Allah’ın isimleri getirilince bazı isimler meydana gelir. Abdullah, Abdurrahim, Abdulmelik gibi.
ABDİ
Kulluk ve itaat eden.
ABDULLAH
Allah’ın kulu. Peygamber (s.a.s)’in en sevdiği isimlerden aynı zamanda babasının adıdır.
ABDURRAHMAN
Rahman’ın kulu. Rahman; dünyada her canlıya, mü’min-kafir ayırdelmeksizin herkese merhamet eden. Allah’ın isimlerindendir.
ABDURRAUF
Rauf olan Allah’ın kulu.
ABDUSSABUR
Sonsuz sabır ve genişlik sahibi Allah’ın kulu. Allah’ın isimlerinden.
ABDÜDDAR
Zararlı şeyleri ve sebeblerini bir hikmete mebni olarak yaratan Allah’ın kulu.
ABDÜLAFUV
Geniş Avf ve mağfiret sahibi yüce Allah’ın kulu. Allah’ın isimlerinden.
ABDÜLA’LA
En yüksek, en yüce ve yücelikte eşi olmayan Allah’ın kulu. A’la kelimesi Kur’an-ı Kerim’in sıfatı olarak geçmektedir. Ünlü bir İslam bilgini.
ABDÜLALİ
Yüce, ulu, şan ve şeref sahibi Allah’ın kulu. Ali kelimesi Kur’an’da Allah’ın yüceliğini vasfetme anlamında kullanılmıştır.
ABDÜLALİM
Alim ve mükemmel bilgiyi uhdesinde bulunduran Allah’ın kulu. Alim kelimesi Allah’ın 99 isminden birisidir.
ABDÜLAZİM
Azamet ve büyüklük sahibi Allah’ın kulu. – Allah’ın isimlerinden.
ABDÜLAZİZ
Büyük ve aziz olan, izzet ve şeref sahibi Allah’ın kulu. Aziz Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜLBAKİ
Sonsuz, ebedi olan ve ölmenin kendisi için sözkonusu olmadığı. Allah’ın kulu-Allah’ın isimlerinden.
ABDÜLBARİ
Yaratan, yaratıcı Allah’ın kulu. Bari ismi, Allah’ın isimlerindendir. “Abd” takısı almadan kullanılmaz.
ABDÜLBASİR
Her şeyi görüp gözeten ve gizliliğin kendisi için söz konusu olmadığı yüce Allah’ın kulu.
ABDÜLBEDİ
Allah’ın isimlerinden.- Bedi’nin kulu.
ABDÜLBERR
Berr’in kulu. Cömert ve ihsan edicinin kulu.-Berr, Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜLCEBBAR
Cebredici, zorlayıcı, kuvvet ve kudret sahibi Allah’ın kulu. Cebbar, Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜLCELİL
Büyük, ulu, yüce Allah’ın kulu. Celil, Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜLCEMAL
Güzellikleri kendinde toplayan Allah’ın kulu.
ABDÜLCEVAT
Cömert olan Allah’ın kulu.
ABDÜLEHAD
Şeriki ve ortağı bulunmayan, tek olan Allah’ın kulu. Ehad, Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜLESED
Aslan’ın kulu.- Hz. Rasûlullah (s.a.s)’m reddettiği isimlerdendir. Müslümanlar kullanmazlar.
ABDÜLFETTAH
Zafer kazanmış, üstün gelmiş, fetheden-açan, kullarınının kapalı-müşkil işlerini açan Allah’ın kulu. Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜLGAFFAR
Kullarının günahlarını affeden Allah’ın kulu. Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜLGAFUR
Kullarının günahlarını tekrar tekrar bağışlayıcı olan Allah’ın kulu.
ABDÜLGANİ
Zengin, varlıklı, bol, doygun olan Allah’ın kulu.- Allah’ın isimlerinden.
ABDÜLHABİR
Her şeyin iç yüzünden, gizli ve saklılıklarından haberdar olan Allah’ın kulu.
ABDÜLHALİM
Tabiatı yavaş olan, yumuşak huylu, hikmetli Allah’ın kulu. Allah’ın isimlerinden.
ABDÜLHAMİD
Hamdolunmuş, övülmüş, bütün varlığın diliyle övülmüş Allah’ın kulu. – Hamid; Allah’ın isimlerindendir. Türk dil kuralları açısından “d/t” olarak kullanılır.
ABDÜLKADİR
Bitmez tükenmez kuvvet sahibi olan, her şeyi yapmaya gücü yeten Allah’ın kulu.-Kadir; Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜLVEKİL
Kendisine tevekkül edilen, kudretiyle kullarının işlerini halleden, onlara yardımcı olan yüce Allah’ın kulu. – Vekil. Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜLVELİ
Kendisine iman edenlerin dostu ve yardımcısı. Yarattıklarına mütevelli ve nazar edici olan Allah’ın kulu. – el-Veliyy kelimesi Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜNNAFİ
Yararlı şeyleri ve sebeplerini kudretiyle yaratan Allah’ın kulu. – Nafı kelimesi, Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜNNASIR
Yardım eden, Yardımcıların en hayırlısı, mü’minlere nusrct ve zafer veren Allah’ın kulu. – Nasır, Allah’ın sıfatla-rındandır.
ABDÜNNUR
Nur sahibi, aydınlık, parlaklık sahibi olan Allah’ın kulu. Nur, Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜRRAHİM
Merhametli, esirgeyen, koruyan, acıyan, ahirette mümin kullarına merhamet eden Allah’ın kulu.- er-Rahim, Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜRRAUF
Çok lütuf, şevkat ve rahmet eden. Onları belli nimetlerle dengeli yaşatan, seviyelendiren Allah’ın kulu.
ABDÜRREŞİD
Allah’ın isimlerinden. Reşid’in kulu.
ABDÜRREZZAK
Bütün mahlukların rızkını veren Allah’ın kulu.Rezzak, Allah’ın isimlerindendir. “Abd” takısı almadan kullanılmaz.
ABDÜSSAMED
Kimseye hiçbir şeye muhtaç olmayan, Allah’ın kulu. – Samed, Allah’ın isimlerindendir. “Abd” takısı almadan kullanılmaz. Türk dil kuralı açısından “d/t” olarak kullanılır.
ABDÜSSELAM
Barış, rahatlık, selamete çıkaran, selam eden, zevalsiz ebedi olan Allah’ın kulu. – es-Selam kelimesi, Allah’ın isimlerindendir. “Abd” takısı almadan kullanılamaz.
ABDÜSSEMİ
Her şeyden arınmış olarak bütün sesleri, sözleri ve kelimeleri işitip ayırdeden yüce Allah’ın kulu. (bkz. es-Semi’).
ABDÜSSETTAR
Günahları örten, gizleyen Allah’ın kulu.
ABDÜŞŞAHİD
Şahid’in kulu. Görünen ve görünmeyen eşyanın hepsini görücü ve tasarruf edici olan ve her şeyi müşahade altında bulunduran Allah’ın kulu. – Şahid, Allah’ın isimlerindendir.
ABDÜŞŞEKÜR
Emrine uyan, yasaklarından sakınan kullarını seven ve çok ikramda bulunan Allah’ın kulu. – Şekür, Allah’ın isimlerindendir. “Abd” takısı almadan kullanılmaz.
ABDÜZZAHİR
Varlık ve birliği sonsuz sayıda eserler ve delillerle belli olan Allah’ın kulu. – ez-Zahir, Allah’ın isimlerindendir.
ABİD
Allah’a ibadet eden, çok ibadet eden, zahid. Kullar, köleler.
ABUZETTİN
Din yolunda çabuk, hızlı giden
ADALEDDİN
Dinin adaleti- Türk dil kuralı açısından “d/t” olarak kullanılır.
ADEM
Allah’ın yarattığı ilk insan, insan soyunun atası ve ilk peygamberi. 2. Adam. 3. İyi, temiz kimse. Âdem (a.s.) ilk insan ve ilk isimlendirilen varlık. Kur’an’da Hz. Adem’in 25 yerde ismi geçer.
ADETULLAH
Allah’ın kanunu, ilahi sünnet.
ADİL
Doğruluk gösteren. Doğru. 2. Eşit, eş, müsavi. 3. Adaletli davranan. Kur’anî bir isimdir. Allah’ın emirlerini hakkıyla uygulayan anlamına gelir. Raşid halifelerin 2. cisi Ömer b. el-Hattab’ın meşhur lakabı.
ADNAN
Cennette ölümsüzlüğe kavuşan kimse.
yaşamaktadırlar. 2. Çabuk iş gören, çevik, atılgan
AFUV
Daima affeden, merhametli. Esmaü’l-Hüsna’dandır. “Abd” takısı alarak kullanılır.
AHFAZ
- Belleği çok kuvvetli. 2. Kur’an’ı en iyi hıfzetmiş kişi. 3. Alçak gönüllü.
AHLAS
- Saf, halis, ka-rışımsız. 2. İyi yürekli, temiz kimse. 3. Kur’anî ıstılahta, Allah’a halis olarak yönelip ihlaslılıkta ileri bir dereceye varmış kul.
AHMED
Çok, en çok övülmüş, methedilmiş. Kur’an-ı Kerim’de Saf suresinin 2. ayetinde: Hz.İsa, İsrailoğullarına: “…adı Ahmed olan peygamberi de müjdeleyici olarak geldim” şeklinde geçen isimlendirme ile Peygamberimizin isimlerinden birisi olarak anıldı ve kullanılmaya başlandı.- Türk dil kuralı açısından “d/t” olarak kullanılır. Ahmed-i Muhtar, Hz. Muhammed (s.a.s).
AHSEN
Daha güzel, çok güzel, en güzel. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Ahsen-i takvim: En güzel şekil. Kur’an-ı Kerim’in Tin suresinin 3. ayetinde insanın ahsen-i takvim üzere yaratıldığı beyan buyurulmaktadır. Ahsen kelimesi, Kur’an’da 16 yerde zikredilmiştir.
AİŞE
- Yaşayan, zenginlik ve bolluk gören. Yaşayış. Aişe binti Ebu Bekir. Peygamberimiz (s.a.s)’in hanımlarından. Muhterem annelerimizden biri olan Aişe (r.a.) İslami bilgisi ve fakihliği ile de meşhurdur (bkz. Ayşe).
AKALP
Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
AKBEHMEN
Peygamber çiçeğinin eşanlamlısı.
AKÇAN
Temiz, dürüst kimse
AKDES
En kutsal
AKDİL
İyi, doğru, güzel konuşan kişi.
AKEL
- Doğru, dürüst işler yapan kimse. Dürüst, güvenilir erkek.
AKERMAN
Dürüst, soylu, temiz kişi.
AKSIN
Temiz, doğru, dürüstsün.
ALİ
Yüce, ulu, yüksek. 2. Hz. Ali: Ebu Talib’in oğlu. Peygamberimizin amcazadesi ve kızı Fatma (r.anha)’nın kocası. Dördüncü halife.
ALİKADR
Yüksek kıymette olan, çok kıymetli, çok takdir edilen, çok saygıdeğer. 2. Meşhur bir çeşit lale.
AMANULLAH
Allah’ın bağışlaması. Allah’ın koruması.
ASHAB
- Sahib’in çoğulu. 2. Hz. Muhammed (s.a.s)’i görüp ona tabi olan kişiler. İnsanlık aleminin en seçkin simaları ve örnek neslidirler. Haklarında varid olan naslarla korunmuşlar, Allah’ın yardımını müşahade etmişler ve büyük peygamberin öğretilerini harfiyyen yaşamışlardır. Ashab-ı Kiram: Yüce sahabeler.
ATIFET
- Birine iyi niyet ve sevgi ile yönelme, teveccüh, meyi. 2. Karşılık beklemeden gösterilen sevgi, ihsan.
